sałatka śledziowa po żydowsku

Co roku zajmuje jedno z głównych miejsc na stole wigilijnym, i co roku zastanawiam się, dlaczego nie cieszymy się tą potrawą częściej. Jest przepyszna, lekka i, bez wątpienia, odżywczo wartościowa.
Wokół sałatki śledziowej po żydowsku w mojej rodzinie krążą legendy. Lwia część rodziny pochodzi z Kresów, stamtąd też sałatka się wywodzi; sekretny przepis został ponoć zapisany według wskazówek Starej Żydówki, a może nie starej, a po prostu sąsiadki Żydówki.
I tak, na stole w każdej komórce rodzinnej naszej familii pojawia się niezależnie wykonana sałatka, słoikami nią wypełnionymi obdarowujemy się wzajemnie, chodzi o porównanie i wypróbowanie, czyja lepsza.

A teraz dzielę się tą tajemną recepturą. Trzeba sałatce dać szansę, a kto raz spróbuje, stanie się jej fanem na zawsze.

SAŁATKA ŚLEDZIOWA PO ŻYDOWSKU

Składniki:

2,2 kg marchwi

0,5 kg cebuli

0,4 litra oleju rzepakowego; ja użyłam słonecznikowego, wolę jego smak

60 - 70 dkg śledzi, na przykład Matias

2 słoiczki przecieru (koncentratu) pomidorowego 30%

liście laurowe - kilka

pieprz ziarnisty

ziele angielskie

Jak zrobiłam:

1.   Marchew dokładnie wyszorowałam, nie skrobałam i ugotowałam; musi być trochę twardawa, nie rozgotowana. Ostudziłam. Kiedy była zimna, starłam na tarce o drobnych oczkach.

2.   Cebulę pokroiłam w drobną kostkę. Do dużego garnka wlałam olej, dobrze go rozgrzałam i zeszkliłam na nim cebulę. Nie powinna się przypalić, musi być miękka i szklista. 

3.   Na suchej patelni uprażyłam kilkanaście ziaren ziela angielskiego i garstkę ziaren czarnego pieprzu.

Wrzuciłam do oleju z cebulą, dodałam również 8 - 10 listków laurowych w całości. Dobrze wymieszałam i dusiłam wszystko na małym ogniu. Trzeba cały czas mieszać, nie może się przypalić.

4.   Do oleju dodałam 2 słoiczki przecieru pomidorowego. Wymieszałam i smażyłam dobrych kilkanaście minut, aż przecier trochę się zredukował i leciutko zbrązowiał.

  

5.   Do oleju dodałam marchew i bardzo dokładnie wymieszałam. Na małym ogniu gotowałam przez 30 minut, co chwilę mieszając. Marchew musi odparować wodę. Po tym czasie odstawiłam, żeby całość się przegryzła i ostygła.

6.   Śledzie pokroiłam w kosteczki około 1cm x 1cm. Wymieszałam z marchwią i sałatka gotowa.

Sałatki nie doprawia się solą. Na końcu można dodać jeszcze świeżo zmielonego pieprzu. Najlepsza jest następnego dnia, kiedy smaki dojrzeją i się połączą.

Ja ją lubię i rano i wieczorem. Jest pyszna z ciepłym pieczywem z masłem, albo po prostu sama.

Sałatką zamierzam cieszyć się częściej niż tylko na Wigilię.