Doskonały placek drożdżowy maślany z wielką kruszoną

Przepisy czekają na opracowanie, u mnie w kuchni zawsze dużo się dzieje, szczególnie w temacie wypieków, które uwielbiam, ale ostatnie dni były w biegu nie zdążyłam niczego opublikować od weekendu, mam nadzieję, że już czekacie na nowości. Dzisiaj o cieście drożdżowym, moim absolutnie idealnym. I dzisiaj placek bez owoców, bo na taki miałam ogromną ochotę. Ale taki placek zobowiązuje, bo jakość musi być absolutnie doskonała.

Pamiętam czasy, teraz wydaje mi się to niemożliwe, kiedy nie lubiłam ciast drożdżowych, ale tak naprawdę nie lubiłam. Ani jeść ani piec. Myślę, że jedno nakręcało drugie, ponieważ nie lubiłam ich jeść, te negatywne emocje przelewałam na proces robienia, a wiadomo, że ciasto drożdżowe jest bardzo delikatne i wrażliwe, i podobno podejście do niego jest ważne. Zabierałam się za nie z myślą, na pewno mi nie wyrośnie, albo ciekawe czy tym razem się uda, no i się nie udawało, a przynajmniej nie tak, jak bym sobie wymarzyła. A dlaczego nie lubiłam jeść? Bo najczęściej są przerośnięte, suche, z małą iloscią kruszonki. 

Teraz, kiedy robię je takie jak uwielbiam, ciasto drożdżowe to moje ulubione ciasto, lubię patrzeć jak wyrasta, a wyrasta dobrze, bo zaczęłam je rozumieć. Kiedyś myślałam, że wyrobione ciasto powinno być zwarte, elastyczne, dawać się swobodnie wyrabiać ręką, czyli podsypywałam je mąką w nieskończoność. I owszem, było gęste  i w miarę zwarte, ale to się przekłada na jakość ciasta po upieczeniu. Teraz wiem, że ciasto drożdżowe najlepiej wyrabiać robotem z hakiem, nie podsypywać, ciasto może zostać rzadkie i klejące, wtedy lepiej będzie wyrastało. Po wyrośnięciu wystarczy oprószyć mąką, i ciasto będzie można wyjąć ręką z miski i przełożyć do blaszki, do drugiego wyrastania.

Mój idealny placek to właśnie ten dzisiejszy. A jaki jest? Nie za wysoki, nie może być suchy i za lekki, nie lubię tzw. puszystych placków, bo są suche. Ciasto drożdżowe musi być dobrze wyrośnięte ale mięsiste, gęste, o mocno maślanym smaku i fakturze, no i z mnóstwem kruszonki.

Jeżeli wypróbujecie mój przepis, dajcie znać, czy to dla Was również jest ten idealny placek.

Składniki:

na moją ulubioną blaszkę do placka o wymiarach 25cm x 35cm

25g świeżych drożdży

500g mąki pszennej TYP 480 albo 500

300ml letniego mleka

1 opakowanie cukru wanilinowego

140g drobnego cukru

100g masła roztopionego i przestudzonego

szczypta soli

4 średnie żółtka (albo 3 duże)

kruszonka:

200g mąki, tej samej co w cieście

110g cukru

110g masła  temp pokojowej

szczypta soli

jak zrobić:

300ml mleka lekko podgrzej, wlej do miseczki, dodaj 1 łyżkę cukru, rozkruszone drożdże, 1 łyżkę mąki, wymieszaj lekko, odstaw w ciepłe miejsce na 10-15 minut, aż drożdże zaczną pracować.

Roztopione i przestudzone masło wymieszaj z żółtkami, wystarczy widelcem.

W dużej misce wymieszaj mąkę, sól, cukier i cukier waniliowy, po środku zrób dołek, wlej masło z żółtkami, i rozczyn drożdżowy. Powoli mieszaj drewnianą łyżką, aż zbierzesz całą mąkę, posyp wierzch delikatnie mąką, najlepiej placek wyrabiać w robocie albo mikserem z hakiem. Ciasto jest bardzo kleiste, wtedy jest najlepsze. Można je podsypywać mąką i wyrabiać ręką, ale będzie wtedy mniej delikatne, puszyste i wilgotne. Im bardziej klejące, tym delikatniejsze i lepiej rośnie. Przełóż gotowe ciasto do natłuszczonej olejem roślinnym miski, przykryj folia spożywczą i odstaw w ciepłe miejsce na 1-2 godziny, aż ciasto podwoi objętość. Jeżeli ciasto jest bardzo kleiste, możesz zostawić w misie robota, posyp delikatnie mąką, przykryj folią spożywczą i odstaw w ciepłe miejsce do wyrośnięcia.

Blaszkę wyłóż papierem do pieczenia, wyłóż wyrośnięte ciasto na spód blaszki, delikatnie rozciągnij natłuszczonymi dłońmi na całej powierzchni. Przykryj ściereczką i ponownie odstaw do wyrośnięcia, tym razem na 30 minut; ciasto pięknie się napuszy, wypełni całą blaszkę.

Kiedy ciasto rośnie przygotuj kruszonkę, czyli zagnieć wszystkie składniki, uformuj grube kawałki.

Przed pieczeniem posyp wierzch kruszonką.

Piecz w piekarniku rozgrzanym do 180' przez około 40 minut, aż wierzch będzie złocisty.