wegańska tarta gruszkowa, koniecznie z polskimi owocami - mogą być jabłka, z masłem orzechowym

Bogactwo składników używanych w przepisach wegańskich jest ogromne, zdecydowanie większe niż w tradycyjnych wypiekach, warto się tą kuchnią inspirować.
Kolejnym pomysłem na tartę kruchą jest użycie masła orzechowego do zrobienia spodu i kruszonki, dzięki niemu smak ciasta jest zupełnie inny, a całość dobrze komponuje się z gruszkami. Dla mnie to doskonałe ciasto. Mam nadzieję, że na moje zdanie nie rzutuje słabość do masła orzechowego, większa nawet niż do słodyczy. Na szczęście, masło orzechowe jest wskazaną przekąską dla biegaczy, informacja pochodzi z wielu źródeł, jest więc konkretny powód do zjedzenia jednej albo nawet dwóch, czasami i więcej, porcji masła każdego dnia, miły moment po treningu.
Muszę doprecyzować; nie bezpośrednio po, chociaż co do tego, co zjeść tuż po bieganiu, też opinie są podzielone, wśród biegaczy, dietetyków sportu i naukowców.

Składniki:

na małą tartę

spód:

80g masła orzechowego

175g mąki pełnozbożowej - użyłam orkiszowej grubo mielonej

25g mielonych migdałów

15ml mleka sojowego

30ml syropu z agawy

1 łyżeczka esencji migdałowej

kruszonka:

115g mąki orkiszowej

szczypta cynamonu, gałki muszkatołowej, imbiru
szczypta soli

50g masła orzechowego

60ml syropu z agawy

50g płatków migdałowych do posypania

450g gruszek, obranych i pokrojonych w plasterki

30ml rodzynek złotych

200g suszonych moreli

Jak zrobiłam:

1.  Roztarłam palcami mąkę z masłem orzechowym, aż całość przypominała kruszonkę. Mleko sojowe wymieszałam z syropem z agawy i ekstraktem migdałowym. Dodałam do masy z mąki i masła i szybko zagniotłam ciasto. Zawinęłam w folię i włożyłam do lodówki na pół godziny. 

2.   Przygotowałam kruszonkę; wymieszałam mąkę z przyprawami, dodałam masło orzechowe, syrop z agawy i migdały mielone. Zagniotłam kruszonkę.

3.   Wychłodzone ciasto rozwałkowałam i wylepiłam nim podłużną (może być okrągła - 23cm) formę do tarty wyłożoną papierem do pieczenia.

Nakłułam spód w kilku miejscach i wstawiłam do lodówki na kolejne pół godziny.

Piekarnik rozgrzałam do 180'C.  

4.   Plasterki gruszek ułożyłam na spodzie, posypałam rodzynkami i posiekanymi morelami. 

Posypałam kruszonką. Piekłam przez około 35 minut, aż kruszonka była lekko brązowa - trzeba sprawdzać, czy ciasto pod gruszkami nie jest surowe. Posypałam cukrem pudrem i płatkami migdałów.

Tarta może być podawana na ciepło albo zimno. Ja dodatkowo posypałam ją startą gorzką czekoladą.

Zamiast gruszek można użyć jabłek, koniecznie polskich!.

banoffi pie z borówkami

Hungry Monk i kultowe banoffi pie - deser z bananami - to hit kulinarny i deserowy, co do tego nie ma wątpliwości.
A jak przeszczepić banoffi pie na nasz grunt? Banany nie są owocem z naszej ziemi.
Po prostu zamieniłam banany na borówki, a efekt przeszedł moje oczekiwania.
Borówki są orzeźwiająco kwaskowate, pasują do pozostałych składników rewelacyjnie. Dodatkowym atutem tego deseru jest to, że przygotowujemy go bez pieczenia, bez specjalnego sprzętu, szybko i prosto.
To, bez czego się nie da obejść to lodówka.

Składniki:

na małą, około 18cm tortownicę

150g ciasteczek owsianych, moje ulubione to te marki San

około 40g masła roztopionego i ostudzonego

puszka masy krówkowej (można ją zrobić samemu, gotując mleko słodzone, skondensowane w puszce, zamkniętej, przez 3 godziny w garnku z wodą)

około 200g borówek

250g serka mascarpone

250ml śmietany kremówki 36%

 2 łyżeczka ekstraktu waniliowego
4 łyżki cukru pudru

1 łyżka kakao albo startej gorzkiej czekolady do posypania wierzchu

Jak zrobiłam:

1.   Tortownicę wyłożyłam papierem do pieczenia. Ciasteczka zmiażdżyłam przy pomocy wałka na proszek. Wymieszałam je z roztopionym masłem, a masę wyłożyłam na spodzie i częściowo brzegu tortownicy. Wstawiłam na moment do lodówki, żeby spód dokładnie stwardniał.

2.   Masę krówkową lekko podgrzałam w rondelku, żeby stała się bardziej płynna i łatwiej było ją rozprowadzić. Rozprowadziłam ją na wychłodzonym spodzie. Borówki ułożyłam na masie krówkowej. 

3.   Mascarpone zmiksowałam ze śmietaną, wanilią i cukrem pudrem. Rozprowadziłam na warstwie borówek i startą czekoladą.

Gotowe ciasto wstawiłam do lodówki na dobrych kilka godzin, żeby masa stężała. Dopiero po tym czasie można kroić bez obawy, że wszystko spłynie.

 

Moje banoffi nie doczekało zdjęć w całości. Ten 'jeżyk' to ostatni kawałek. Nie zdążyło też stężeć dobrze w lodówce.

 

Macco di Fava, krem ze świeżego bobu

Kolejny pomysł na bób, tym razem będzie to zupa; gęsta, dietetyczna i pełna smaku. Jej dodatkowymi walorami są krótki czas przygotowania i łatwość.
Smak na najwyższym poziomie nie jest proporcjonalny do tego, jak proste jest jej wykonanie. To zdecydowanie popisowe i efektowne danie, które warto wypróbować i włączyć do menu na stałe.

Macco di Fava

krem ze świeżego bobu

składniki:

500 g młodego bobu, obranego z łupiny
czerwona cebula, pokrojona w plasterki
oliwa z pierwszego tłoczenia
łyżka szałwii, posiekanej
łyżka natki pietruszki, posiekanej
500 ml wody
sól i pieprz do smaku
ser pecorino, świeżo tarty

jajka przepiórcze, po jednym na talerz

Jak zrobiłam:

1.      W garnku na oliwie zeszkliłam cebulę, dodałam bób, który wcześniej obrałam z łupiny, poddusiłam razem 5 minut. Wcześniej odłożyłam łyżkę bobu do udekorowania.

2.      Wlałam wodę, dodałam sól i pieprz. Gotowałam, aż bób był miękki. Zmiksowałam całość.

3.      Dodałam szałwię, natkę pietruszki i łyżkę oliwy. Wymieszałam i doprawiłam solą i pieprzem.

Jajka przepiórcze smażyłam chwilę na oliwie. Zupę rozlałam do miseczek, udekorowałam bobem, wyłożyłam jajka przepiórcze na wierzchu i obficie posypałam serem pecorino.

Gorąco polecam krem z bobu, jest doskonały. Jajka przepiórcze to składnik ekstra, który można pominąć.

arbuz na wytrawnie - najlepsza sałatka z arbuza z fetą

Codzienne bieganie wymaga od biegacza bardzo dobrzej dobranej diety, pełnowartościowej i zapewniającej szybką regenerację mięśni.
Bieganie uprawiam codziennie, z wyjątkiem dni kiedy pada - nie cierpię biegać w deszczu, a każdy trening to przynajmniej 60 minut biegu. Po powrocie marzę o szklance wody raczej niż o czymś do zjedzenia, a jednak byłam zmuszona zainteresować się dietą dla biegaczy bardzo gruntownie. Okazuje się, że kontuzje, które mnie nękają mogą być wynikiem zmęczonych, nie do końca zregenerowanych mięśni. Właściwa dieta przyśpiesza ich regenerację, ale co jeść, żeby się zregenerować a nie przytyć? Tu potrzebna jest fachowa literatura, a ta mówi, że węglowodany w odpowiednich proporcjach z białkiem to konieczność po treningu. Co najważniejsze, ten zastrzyk odżywczy musi być podany w pierwszych 30 minutach po wysiłku.
Spodziewam się, że fachowcy, którzy przeczytaliby mój wpis, mogliby podważyć tę teorię; ja sama szukając wiedzy w internecie, na stronach polskich i amerykańskich, napotykałam wiele koncepcji. Research zabrał mi dużo czasu, ostatecznie wybrałam najbardziej przekonującą koncepcję i tej się trzymam.
Ważnym elementem mojej diety są owoce i warzywa.
Wzorem kenijskich biegaczy po treningu posiłkuję się arbuzem. A tak polubiłam arbuza, że często wieczorami również go jadam, ale już w postaci sałaty. Dzisiejsza sałata to samo zdrowie i doskonała kompozycja składników odżywczych, węglowodanów, białka, minerałów i dobrego tłuszczu roślinnego.

    

Składniki:

ilości bardzo orientacyjne, dobierajcie je dowolnie

spory kawałek arbuza, oczyszczony z pestek i pokrojony w kostki

kilka pomidorów, najlepiej bardzo różnych rodzajów, pokrojonych w plasterki, a pomidorki koktajlowe na połówki

cebula czerwona, pokrojona w plasterki

kawałek opieczonej ciabatty, połamanej na kwałki

kawałek greckiego sera feta, pokrojonego w kostki

natka pietruszki, posiekana

oliwa virgin

odrobina soku z cytryny

sól, pieprz

Jak zrobilam:

Bardzo prosto:  na dużym talerzu ułożyłam kawałki arbuza, pomidory, cebulę, kawałki pieczywa i fetę. Skropiłam oliwą i sokiem z cytryny. Doprawiłam solą i pieprzem. Lekko wymieszałam delikatnie przerzucając składniki. Posypałam pietruszką. Sałata gotowa.

Buon apetitio! Jestem pewna, że pokochacie tę sałatę i będzie hitem tego lata.

Cassata Siciliana, lekki sycylijski tort z ricottą

Znacie lody o wdzięcznej nazwie cassaty? Kula lodów składająca się z kilku warstw, z których najlepsza jest ta środkowa, zamrożona śmietana nadziana bakaliami i kawałkami zmrożonej czekolady.
A teraz wyobraźcie sobie tort, który w większości jest jak ta środkowa warstwa, tylko zdecydowanie lżejszy, bo nadzienie to nie tłusta śmietana, ale z ricotta, a ta opatulona jest warstwami ciasta biszkoptowego nasączonego rumem.
Nie lubię tortów, kremów ani bitej śmietany, ale ten tort to najlepsze ciasto zbliżone do tortu, które ostatnio jadłam. Jest tak efektowne, że może być popisowym ciastem imieninowym czy urodzinowym.

  

Składniki:

ciasto biszkoptowe: (forma około 26cm)

4 jajka

225g mąki pszennej

1i 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia

 225g cukru

225g miękkiego masła

1 łyżeczka ekstraktu waniliowego 

UWAGA: w biszkopcie waga mąki, cukru i masła powinna być równa wadze jajek, stąd najpierw ważymy jajka, żeby wiedzieć jakich ilości pozostałych składników użyć.

nadzienie:

120g owoców kandyzowanych: wiśnie, skórka pomarańczowa, plasterki pomarańczy; ja użyłam zapasów przywiezionych z Grecji, owoców kumkwatu

4 duże łyżki białego rumu

750 - 800g sera ricotta

200g cukru pudru

120g gorzkiej czekolady, posiekanej

syrop rumowy:

50ml białego rumu

50g cukru 

150ml wody

do dekoracji:

3 łyżki konfitury morelowej

100g sera ricotta

150g sera mascarpone

4-5 łyżek cukru pudru

owoce do dekoracji

200g (opakowanie) masy marcepanowej

Jak zrobiłam:

ciasto biszkoptowe:

1.   Zważyłam jajka - ilość wagowa mąki, masła i cukru powinna być taka sama jak waga jajek - jajka bardzo się różnią wagą. Przygotowałam formę o średnicy 26cm - wyłożyłam ją papierem do pieczenia. Piekarnik rozgrzałam do 180'C.

2.   W misce wymieszałam mąkę, proszek i cukier, dodałam miękkie masło i ekstrakt waniliowy. Wbiłam jajka i dobrze ubiłam całość mikserem, aż masa była puszysta i jasna. Przełożyłam do formy. Piekłam przez 30 - 40 minut, aż ciasto było złociste na wierzchu. Zostawiłam na 5 minut w formie, a potem wyłożyłam na kratkę, żeby biszkopt całkowicie wystygł.

nadzienie z ricotty:

 Owoce kandyzowane zalałam rumem i moczyłam przez około 20 minut, potem odsączyłam. W międzyczasie ubiłam ricottę z cukrem, aż była całkowicie gładka.Wymieszałam z posiekanymi owocami z rumu i posiekaną czekoladą. Przykryłam folią i włożyłam do lodówki najlepiej na noc, ale 1 godzina też wystarczy.

syrop rumowy i biszkopt:

1.   Wodę i cukier w garnuszku podgrzałam na małym ogniu mieszając, aż cukier się rozpuścił. Przez chwilę potrzymałam na ogniu bez mieszania, zdjęłam z ognia i ostudziłam. Wtedy wlałam rum.

2.   Biszkopt przekroiłam na pół. Nasączyłam każdą z części syropem. Na spód wyłożyłam masę z ricotty i przykryłam drugą częścią. Dobrze docisnęłam. 

 Przykryłam folią ostrożnie i włożyłam do lodówki; jeżeli można, najlepiej na noc, ja nie miałam aż tyle czasu.

całość:

Wyjęłam ciasto z lodówki i przełożyłam na talerz do podawania ciasta. Masę marcepanową rozwałkowałam i przycięłam paski, którymi obłożyłam boki tortu. Powinien wystawać około 1cm ponad wierzch ciasta.

Konfiturę podgrzałam leciutko z odrobiną wody, przetarłam przez sito i rozprowadziłam na wierzchu ciasta. 

Sery ricottę i mascarpone wymieszałam z cukrem. Krem wyłożyłam na warstwie konfitury i wyrównałam tak, żeby mieścił się w marcepanowym brzegu. Udekorowałam owocami. 

Cassata trzeba do podania przechowywać w lodówce. Można podawać ze świeżymi owocami również. Wspaniały, lekki deser na lato.

Arancini, czyli sycylijskie pomarańcze ryżowe nadziewane mięsem

Nie przepadam za ryżem, za wyjątkiem tego na risotto, stąd wiele potraw ryżowych, za którymi większość przepada, dla mnie może nie istnieć. A więc raczej nie znajdziecie u mnie na blogu zbyt wielu przepisów ryżowych, poza risotto, które uwielbiam i które dla mnie nie smakuje ryżem.
A jednak, sycylijskie kule, a właściwie pomarańcze ryżowe, urzekły mnie totalnie.
Ryż używany do zrobienia aranci to właśnie ten na risotto. W środku kul jest nadzienie, bardzo dobrze przyprawione, nie są więc nudne czy suche, a obsmażenie ich w głębokim tłuszczu powoduje, że pokryte są skórką, która przyjemnie chrupie przy każdym kęsie.
Stopień trudności tej potrawy to zdecydowanie nie jedynka; ulepienie kul i umieszczenie nadzienia w środku wymaga pewnej zręczności, ale przy trzeciej czy czwartej pomarańczy gwarantuję, że osiągniecie wprawę i będziecie czerpać przyjemność i satysfakcję z produkowania ich.

 

Składniki:

około 16 sztuk

300g ryżu na risotto

100g startego ostrego żółtego sera

150g sera mozzarella, pokrojonego w kostkę

2 jajka, rozbełtane

około 2 kubki bułki tartej

olej do głębokiego smażenia - 1 - 1i1/2 litra

sól

200g świeżego groszku

40g masła

2 łyżki oliwy

1 cebula pokrojona w drobną kosteczkę

250g mielonej wołowiny stekowej

2 łyżki białego wytrawnego wina

2 łyżki przecieru pomidorowego

sól, pieprz

Jak zrobiłam:

1.    Ugotowałam ryż na risotto al dente - w gotującej, osolonej wodzie przez około 15-20 minut. Odsączyłam, przełożyłam do miski i wymieszałam ze startym ostrym serem. Ostudziłam; ryż stygnie dość długo, musi być letni, bo nie da się lepić z niego kul, parzy w palce.

2.   Groszek zblanszowałam w gotującej wodzie - przez 5 minut, odcedziłam i odstawiłam. Na patelni rozgrzałam masło z oliwą i smażyłam cebulę przez około 5 minut, ciągle mieszając, aż była miękka. Wrzuciłam mięso, zwiększyłam ogień i smażyłam, aż mięso zbrązowiało. Dodałam wino, gotowałam aż odparowało. Przecier pomidorowy rozcieńczyłam odrobiną wody, dodałam do mięsa. Przyprawiłam solą i pieprzem i dusiłam przez około 40 minut na wolnym ogniu. Dodałam groszek i dusiłam całość przez jeszcze kilka minut. Ostudziłam.

3.   Zrobiłam krokiety; porcję ryżu ułożyłam na lewej dłoni i uformowałam kotlecik. Po środku nałożyłam łyżeczkę mięsa i kosteczkę mozzarelli, a potem zamknęłam kotlecik w kulkę. W ten sposób zrobiłam około 16 kulek. Na jednym talerzu rozbełtałam jajka, a na drugi wysypałam bułkę tartą. Olej w garnku rozgrzałam do 180'C. Każdą kulkę obtoczyłam w jajku, a potem w bułce. Krokiety smażyłam porcjami w dobrze rozgrzanym oleju, aż były złociste. Wykładałam porcje na ręczniki papierowe, żeby odsączyć tłuszcz.

natychmiast podawałam, mocno gorące.

   

Ważne jest, żeby tłuszcz do smażenia krokietów był bardzo dobrze rozgrzany. Można to sprawdzić zanurzając w nim kawałek chleba, który powinien zbrązowieć w około 30 sekund.

  

Smażąc aranci trzeba je przewracać, żeby upiekły się równomiernie.

Krokiety są pyszne na gorąco, mozzarella przyjemnie topi się w środku mięsnego nadzienia, a skórka chrupie. Jadłam je również następnego dnia, na zimno, też były doskonałe jako przekąska.  

wegańskie ciasto kruche z owocami leśnymi, malinami i jagodami, posypane chałwą

Macie ochotę na kruche ciasto z owocami leśnymi? A jeśli do tego ciasto jest wegańskie i ma smak chałwy? I jeszcze, zrobienie go zajmie około pół godziny?
Nie jestem weganką, ale przepisy z tej kuchni pociągają mnie niezmiernie. Ciasta bez jaj i masła piekłam już wielokrotnie, ale kruche zrobiłam po raz pierwszy i muszę powiedzieć, że w smaku niczym nie odbiega od tego klasycznego.
Zrobienie go zabrało mi chwilę, piecze się je również błyskawicznie, a smak jest rewelacyjny. Spróbujcie sami.
Ciasto jest wegańskie i bezglutenowe.

Składniki:

100g mąki kukurydzianej

50g mielonych orzechów laskowych lub włoskich - można je zastąpić tą samą ilością mąki kukurydzianej

80g mąki ryżowej - ja użyłam mąki z ryżu brązowego

szczypta soli

około 120g cukru - ilość zależy od preferencji, można dodać trochę więcej

130ml oleju słonecznikowego

1 łyżeczka proszku do pieczenia

odrobina wody - opcjonalnie

1/2 kubka świeżych malin

1/2 kubka jagód

3 łyżki brązowego cukru

1 łyżka mąki kukurydzianej

skórka starta z 1/2 cytryny

garść chałwy - opcjonalnie

Jak zrobiłam:

1.    Przygotowałam blaszkę o średnicy około 21cm - wyłożyłam ją papierem do pieczenia. 

W misce wymieszałam wszystkie suche składniki. Dolałam olej, cały czas mieszając ciasto, a potem dokończyłam zagniatanie ręką. Jeżeli ciasto jest za suche, można dodać odrobinę wody.

Ciasto podzieliłam na dwie części - 2/3 i 1/3.

2.   Większą częścią ciasta wylepiłam spód blaszki. Piekłam w piekarniku rozgrzanym do 180'C przez 15 - 20 minut, aż był leciutko złocisty. 

3.   Owoce wymieszane z brązowym cukrem, mąką i skórką z cytryny wyłożyłam na podpieczony spód. Z pozostałego ciasta - 1/3 zagniotłam kruszonkę ( można dodać trochę więcej cukru i odrobinę oleju, będzie łatwiej uformować grudki ), posypałam owoce. Piekłam dalej, około 20 minut, aż kruszonka zbrązowiała.

4.    Tuż przed końcem pieczenia, posypałam wierzch pokruszoną chałwą waniliową i wstawiłam jeszcze na chwilę do piekarnika, żeby chałwa się rozpuściła.

    

Jadłam jeszcze gorące, parząc sobie palce, a smak nie do opisania! Mimo, że chałwy jest odrobina na wierzchu, całe ciasto smakuje sezamowo - chałwowo; myślę, że to dzięki użyciu oleju słonecznikowego i mąki kukurydzianej. Doskonałe! Polecam gorąco, dosłownie - patrzę na swoje poparzone palce - weganom i nie - weganom.

hummus z bobu z koperkiem

Mam wątpliwości co do nazywania tego dipu hummusem. Dlaczego? Ponieważ arabskie słowo hummus oznacza ciecierzyca, a nie bób. Z drugiej strony, i ciecierzyca i bób należą do roślin bobowatych, więc są sobie bliskie. Najlepszą nazwą dla tej pasty będzie więc zdecydowanie hummus.
Hummus jest dzisiaj bardzo popularny i modny, co nie jest dziwne, bo smakuje doskonale i jest wyjątkowo odżywczy. Nie będę się rozpisywać o jego właściwościach dietetycznych, każdy może sobie poczytać o tym w Wikipedii, co i ja zrobiłam; zaznaczę jedynie, że zdziwiła mnie jego niska kaloryczność, bo 100g pasty to jedynie około 160kcal, a zawartość dobroczynnych dla organizmu składników ogromna.
Wiecie, że początki hummusu sięgają XIIIw? A dzisiaj jada się go chyba wszędzie.
Hummus z bobu będzie odmianą klasycznego z ciecierzycy, ale szczerze mówiąc jest jeszcze lepszy, a robi się go łatwiej, bo wystarczy widelec, nie trzeba używać blendera czy maszynki do mięsa.

Składniki:

0.5kg bobu

2-3 łyżki pasty sezamowej tahini

oliwa virgin- na wyczucie, około 1/4 kubka powinno wystarczyć

1-2 ząbki czosnku

garść orzeszków pinii, uprażonych na suchej patelni

garść świeżego koperku, grubo pokrojonego

kilka listków mięty

1 łyżka soku z cytryny, świeżo wyciśniętego

sól, pieprz

Jak zrobiłam:

1.   Ugotowałam bób - wystarczy około 4-5 minut - w lekko osolonej wodzie, ostudziłam i obrałam z łupin.

2.   Do dużej miski wrzuciłam bób, czosnek grubo posiekany, posiekany koperek, miętę i wszystko zblendowałam, dolewając w trakcie po trochu oliwę, żeby nie była za sucha. 

3.   Dolałam sok z cytryny, dodałam tahini, wymieszałam, doprawiłam solą i pieprzem. Wyłożyłam do miski, polałam oliwą i udekorowałam, a na końcu posypałam uprażonymi orzeszkami pinii.

   

Hummus z bobu jest gotowy. Bób jest miękki, można go rozgnieść widelcem, a czosnek rozgnieść i wymieszać wszystko, dodając pozostałe składniki, łyżką czy widelcem.

Do pasty najlepsze jest pieczywo, można upiec chlebek arabski czy indyjski, ale równie dobry będzie kawałek macy.

involtini di melanzane con tonno po sycylijsku, czyli gołąbki z bakłażanów z nadzieniem z tuńczyka i sera owczego

Teraz będzie o bakłażanie.
Króluje w kuchni śródziemnomorskiej, włoskiej, greckiej, hiszpańskiej, zmieniają się tylko przyprawy i rodzaje oliwy używane do przyrządzania dań z użyciem bakłażana.
Nie tak dawno gotowałam caponatę, czyli rodzaj ratatouille po sycylijsku, której podstawą jest bakłażan, z rodzynkami i oliwkami. Zrobiła furorę. Dzisiaj gołąbki z bakłażana w stylu sycylijskim, łatwe i szybkie, przede wszystkim zdrowe, doskonałe danie na lato.
Chyba wszyscy w Polsce kochają gołąbki. Można je nadziewać dowolnie, mięsem, ryżem czy warzywami, ale bazą zawsze jest kapusta. A jeżeli zamienimy kapustę na bakłażana, użyjemy innych przypraw i oliwy, to ugotujemy śródziemnomorskie involtini.
Involtini również można nadziewać na wiele sposobów, ricottą, halloumi, czy szpinakiem.
Dzisiejsza wersja to starty ser owczy z tuńczykiem, jajkiem, pokruszonym chlebem i nie tylko, w stylu sycylijskim.

Składniki:

2 bakłażany - na około 18 sztuk involtini

sól, pieprz

oliwa

nadzienie:

1 szklanka startego sera owczego - parmezan, gran padano, albo oscypka

1 puszka tuńczyka w sosie własnym

1 jajko

garść posiekanej pietruszki

kilkanaście oliwek czarnych bez pestek, pokrojonych w kosteczkę

5-6 suszonych pomidorów w oleju

sól, pieprz

oliwa

Jak zrobiłam:

1.   Umyte bakłażany pokroiłam wzdłuż w plastry około 0.5cm grubości; nie mogą być grubsze, a a cieńsze mogą się rozpadać przy grillowaniu. Posmarowałam z każdej strony leciutko oliwą, posoliłam i lekko posypałam pieprzem. Rozgrzałam patelnię grillową i opiekłam każdy plaster z obu stron, 2 - 3 minuty z każdej strony, aż zmiękły. Odłożyłam na bok i przygotowałam nadzienie.

2.   Ser wymieszałam z rozdrobnionym tuńczykiem, posiekanymi pomidorami i pokrojonymi oliwkami, dodałam bułkę tartą, jajko, posiekaną pietruszkę, wymieszałam całość dokładnie. Przyprawiłam solą i pieprzem. 

3.   Porcje nadzienie nałożyłam po środku każdego plastra bakłażana i zawinęłam ostrożnie. Układałam roladki w naczyniu żaroodpornym. Jeżeli boicie się, że roladki się rozwiną, można je spiąć wykałaczką. Ja tego nie robię, spokojnie wytrzymują pieczenie po ułożeniu w naczyniu. Pokroiłam oliwą.

4.   Piekarnik rozgrzałam do 180'C i piekłam involtini przez około 15 - 20 minut. Muszą być gorące do samego środka nadzienia.

Involtini są w zasadzie przystawką, ale podane z pieczywem i sałatą stanowią podstawę pełnego dania na lunch czy kolację.

Nadzienie można zmieniać albo modyfikować. Moja propozycja to jedna z wielu możliwości. 

dressing: ( opcjonalnie)

Wymieszać oliwę z rozgniecionym ząbkiem czosnku, miodem, czerwonym winnym octem balsamicznym, odrobiną soku z cytryny. Odstawić na chwilę, żeby składniki się przegryzły. Polać bakłażany po upieczeniu.

letni sernik z morelami na brązowym cukrze z dodatkiem tymianku

Pieczenie serników to moja pasja i podobno udają mi się znakomicie. Faktycznie, bardzo lubię je robić, bawi mnie wymyślanie różnych kompozycji, dodatków i wariacji na temat składników masy serowej i spodów.
Dzisiejszy wypiek to gra dwóch smaków, śmietankowej masy serowej z słodko - kwaśnym smakiem moreli smażonych na brązowym cukrze i doprawionych tymiankiem.
Morele z tymiankiem to wyszukane połączenie, które świetnie sprawdza się zarówno w słodkich, jak i słonych wypiekach.
Sernik postanowiłam fotografować na gazecie, której kolor jest zbliżony do koloru owoców, moreli, bohatera dzisiejszego wpisu, czyli lekko morelowy, a to mój ulubiony kolor.

Składniki:

spód:

2 kubki pokruszonych herbatników pełnozbożowych, najlepiej Digestive

szczypta soli - koniecznie

80-90g masła, stopionego

masa serowa:

700g serka śmietankowego

250g serka mascarpone

około 200ml śmietany

1 i 1/2 kubka cukru

skórka starta z 1 cytryny

sok wyciśnięty z 1/2 cytryny

sok wyciśnięty z 1/2 pomarańczy

5 jaj

7-8 moreli

3-4 łyżek brązowego cukru

1 łyżeczka tymianku

  

Jak zrobiłam:

spód:

Rozdrobniłam herbatniki na proszek, użyłam do tego wałka, dodałam szczyptę soli, roztopiłam masło i wymieszałam proszek z herbatników z masłem. Formę do pieczenia wyłożyłam papierem do pieczenia. Masą z herbatników wylepiłam spód formy. Wstawiłam do lodówki, żeby stwardniał.

morele:

Umyte morele pokroiłam na drobne kawałeczki, wrzuciłam na patelnię i smażyłam na bardzo małym ogniu. Dodałam cukier i odrobinę wody i dusiłam, aż zmiękły całkowicie i przypominały papkę. Wsypałam tymianek i chwilę dusiłam. Odstawiłam, żeby wystygły.

masa serowa:

1.   Wszystkie rodzaje sera i kremówkę wymieszałam mikserem. Dodawałam po jednym jajku i cały czas ubijałam. Dodałam cukier, ubijałam w dalszym ciągu.

2.   Wsypałam startą skórkę z cytryny i wlałam sok z cytryny i pomarańczy. Wymieszałam bardzo dobrze i masę wylałam na stwardniały spód z herbatników.

3.   Sernik piekłam w temperaturze 180'C przez około 60 minut, aż brzegi były zbrązowiałe, a środek lekko złocisty, choć jeszcze luźny. Wyłączyłam piekarnik i ciasto zostawiłam w środku, przy lekko uchylonych drzwiczkach, przez około 20 minut. Wtedy wyjęłam i zostawiłam do dokładnego wystygnięcia.

Morele wyłożyłam na wierzch wystudzonego sernika, posypałam migdałami i to tyle. Sernik z morelami z tymiankiem, w brązowym cukrze gotowy.